Σελίδες

1 Απρ 2012

Eιναι στιγμες..

Είμαι παράξενος χαρακτήρας. Κάποιοι θα με ελεγαν απελπισμένη, ή ίσως και κλαψιάρα. 
Δεν είμαι όμως. Είμαι απλά εθαίσθητη. Είμαι ευαίσθητη και ονειροπόλα, αν και κανείς δεν το βλέπει. Γιατί είναι κρυμμένο. Ναι, πολύ καλά κρυμμένο, βαθιά μέσα μου, και μόνο λίγοι θα το δουν.
Μόνο εκλεκτόι θα το δουν...


Και μερικές φορές αναρωτιέμαι...
Ποιοί είναι πραγματικά δίπλα μου; Ποιοί απο όλους αυτούς με τους οποίους περνάω την ώρα μου, τις μέρες μου, τα χρόνια μου, είναι εκεί για μένα; Ποιοί θα φύγουν και ποιοί θα μείνουν στο πλάι μου; Ποιοί θα έρθουν αργότερα στη ζωή μου; 




...Και ποιούς δεν θα γνωρισω εγω;


2 σχόλια:

  1. Ααχ, κι εγώ έτσι είμαι! Δείχνουμε δυνατοί και νομίζουν ότι μπορούν να μας πληγώνουν γιατί πολύ απλά αντέχουμε. Ελάχιστοι όμως ξέρουν τι γίνεται όταν είμαστε μόνοι μας, ελάχιστοι μας έχουν δει να κλαίμε και να ξεσπάμε.
    Είναι δύσκολο να ξεχωρίσεις τους ανθρώπους γύρω σου, αλλά προσπάθησέ το. Μην παλεύεις για μεγάλα βήματα, απλά φρόντισε τα μικρά βηματάκια σου να είναι όσο το δυνατόν ποιο σωστά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Οντως, ολα οσα λες ισχυουν εντελως! Ευχαριστω παρα πολυ για τα λογια σου, βοηθουν:3
      χχ

      Διαγραφή